از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

طاهر احمدزاده هِرَوی (متولد ۱۳۰۰ در مشهد) فعال سیاسی ملی-مذهبی و چپ‌گرا و اولین استاندار خراسان پس از انقلاب ۱۳۵۷ است که در دوران حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی بارها بازداشت و سال‌ها زندانی بود. وی از دهه ۱۳۲۰ از همراهان محمدتقی شریعتی در «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد و از فعالان نهضت ملی شدن نفت و از هواداران نهضت مقاومت ملی بود. احمدزاده بین سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. وی آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد.

طاهر احمدزاده پس از انقلاب از سوی دولت موقت به عنوان اولین استاندار خراسان انتخاب شد. سیاست‌های چپ‌گرایانهٔ او در این مقام اعتراض‌های زیادی را برانگیخته بود و سخنرانی‌های او پس از ترحیم آیت‌الله طالقانی هم باعث جنجال‌های زیادی شده بود. احمدزاده در مراسم بزرگداشت طالقانی گفته بود:

«پدر طالقانی مظهر مبارزه ضد استعمار و استثمار بود. مسیر طالقانی مسیر امام و انقلاب ما است. خواهران و برادران، هر ثانیه از عمر امام را مغتنم بشماریم و پایه‌های انقلاب اسلامی خود را تحکیم بخشیم. باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. به خدا قسم زنگ خطر به صدا درآمده، امپریالیسم در انتظار همین معنی است. لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، ای امام مستضعفین، تو ای امام به اتکاء خلق مستضعف خود پاسخ شنیدی انقلاب در انقلاب را آغاز کن... ما حاضر نیستیم خون‌هایی که دادیم به وسیله عده‌ای انقلابی‌نما، عده‌ای بازیگر، انقلاب به بازی گرفته شود. آیا تجربه صدر اسلام برای ما کافی نیست؟ تجربه صدر اسلام نخستین انقلاب اسلامی که ما دومین انقلاب اسلامی را در تاریخ خود تجربه می‌کنیم. ما تجربه اسلام را داریم. نگذاریم دیگر تکرار شود... ای طالقانی شهید، ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می‌کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست، اما چگونه امام تنهاست در حالی که امام هست و خلق هست، توده مستضعف هست. پس چگونه امام تنهاست. همه گروه‌ها و سازمان‌ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند. طالبشان را بگویند. جریانات مملکت را از زبان‌های مختلف به گوش امام برسانند. اما نمی‌دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود...»

خمینی نیز به اظهارات احمدزاده اینگونه پاسخ داده بود: «این کسانی که می‌گویند من تنها هستم اشتباه می‌کنند. این همه انسان‌های خدمتگزار و فداکار در ایران هستند و خدمتگزارند.» و آیت‌الله آذری قمی دادستان انقلاب هم علیه او اعلام جرم کرده بود. عزت‌الله سحابی از اعضای شورای انقلاب گفته است که خمینی رهبر انقلاب خواستار عزل سه نفر از مقامات اجرایی شده بود که یکی از آن‌ها طاهر احمدزاده بود. به گفته سحابی؛ «... دومین فرد که امام با وی شدیدا مخالفت می‌ورزید آقای طاهر احمدزاده بود که در آن زمان استاندار خراسان بود. حتی چند بار مطلع شدیم که آقای خمینی خواسته‌اند که ایشان استعفا بدهد یا برکنار شود ولی شورای انقلاب این امر را به تاخیر می‌انداخت. سرانجام آقا تهدید کرد که این مخالفت را علنا اعلام خواهد کرد و در آن زمان شورای انقلاب جانشینی برای آقای احمد زاده تعیین کرد...» دو نفر دیگر نیز کاظم سامی وزیر بهداشت و رضا اصفهانی معاون وزیر کشاورزی بودند و جالب است که هر سه نفر آنها به دلیل سیاست‌های چپ‌گرایانه و سوسیالیستی در امور کشاورزی و بهداشتی مورد مخالفت قرار گرفته بودند.

احمدزاده آذر سال ۱۳۵۸ از استانداری خراسان استعفا داده و جای خود را به حسن غفوری‌فرد داد. وی در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در سال ۱۳۵۸ از حوزه خراسان نامزد شده و مورد حمایت ائتلاف گروه‌های چپ مذهبی از جمله سازمان مجاهدین خلق و جاما قرار داشت اما موفق به ورود به مجلس نشد.